هیچ آنتوسیانین در میان وعده های توت خشک آجیل حسینی تجزیه شده شناسایی نشده است، زیرا آنها احتمالاً در طول فرآیند خشک کردن به اسیدهای فنولیک تجزیه می شوند، همانطور که در مطالعات دیگر گزارش شده است.
در واقع، ساختار میوه با درمان تکنولوژیکی تغییر کرد (به عنوان مثال، واکنش‌های آنزیمی و بدون آنزیمی در بافت‌ها اصلاح می‌شوند، همچنین شرایط تبادل گرما و جرمی که در ماده گیاهی رخ می‌دهد).
با این حال، برخی از مطالعات گزارش می‌دهند که خشک کردن توت خشک در طول تولید میان‌وعده به طور قابل‌توجهی پروفایل پلی فنلی کیفی را تغییر نمی‌دهد. به ویژه، فرآیند تولید بر سطوح فلاونوئید تأثیر نمی گذارد.
در این تحقیق، هر میان وعده یک ترکیب پلی فنلی خاص را نشان داد که با وجود یک یا چند نشانگر زیست فعال گزارش شده مشخص می شود.
شش اسید فنولیک – دو مورد از آنها مشتقات بنزوئیک اسید (اسیدهای گالیک و الاژیک) و چهار مورد از مشتقات اسید سینامیک (اسیدهای کافئیک، کلروژنیک، فرولیک و p-کوماریک) به همراه پنج فلاونول (هیپروسید، ایزوکورسیترین، کوئرستین، کوئرستین، و روتین) شناسایی شده اند. (+) -کاتچین و (-) -اپیکاتچین ترکیب پلی فنلی توت خشک تجزیه‌شده را کامل می‌کنند.
نتایج نشان داد که هر میان وعده توت خشک دارای طیف منحصر به فردی از ترکیبات فنلی است.
ترکیبات فنلی غالب در میان وعده های توت عبارتند از اسیدهای فنولیک (حدود 28 میلی گرم در 100 گرم DW) و فلاونول ها، به ویژه ایزوکوئرسیترین (826.61 ± 58.39 میلی گرم / 100 گرم DW)، روتین (192.94 ± 310.00 گرم DW / 310.58 کوئرین سیت در DW/DW). (118.75 ± 24.00 میلی گرم / 100 گرم DW) همانطور که در مطالعات دیگر گزارش شده است.
اسیدهای کافئیک، فرولیک و p-کوماریک می‌توانند در فرآیندهای تخریب و اصلاح یکسانی در طی مراحل تکنولوژیک دخیل باشند، اما استفاده از خشک کردن انجمادی این احتمال را کاهش می‌دهد که توسط Donno و همکارانش نشان داده شده است.
علاوه بر این، کوئرسیترین فلاونول غالب در میان وعده های کیوی خشک و توت خشک است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.