لاز م به ذکر است صندلی پلاستیکی چهارپایه تاشو یک راه موثر و یک ضرورت بزرگ برای صرفه جویی در فضا خواهد بود. ضمن حفظ لوازم ضروری برای کاربران و بهبود سبک زندگی آنها در یک مکان کوچک.
اثاثیه ای که برای صرفه جویی در فضا قابل جمع شدن یا تغییر شکل می باشد یکی از موارد در نظر گرفته می شود بزرگترین چالش برای طراحی صنعتی و معماری. (واندوروس، 2017).
«انسان که خود موجودی جمع شونده است، از نظر جسمی و روانی، به ابزار جمع شدنی نیاز دارد و می خواهد».
ظاهر مبلمان تاشو را می توان به زمانی برمی گرداند که صندلی های تاشو برای اولین بار گزارش شد. صندلی تاشو یکی از وسایل رایج از دوران باستان بود. چنین مبلمانی بود.
معمولاً از چوب و کمتر از فلز ساخته می شود. شواهد باستان شناسی از صندلی تاشو برنامه های کاربردی در سراسر منطقه مدیترانه از قرن 13th گسترش یافت.
مبلمان در قرون وسطی گسترش یافت. در طول قرن 15 و 16 صندلی تاشو تغییرات متعددی از جمله اضافه کردن پشت سر داشت.
در ایالات متحده، ثبت اختراع اولیه از صندلی تاشو توسط جان چام در سال 1855 ساخته شد. در سال 1947، فردریک آرنولد اولین صندلی تاشو را ایجاد کرد.
با یک چارچوب ساخته شده از آلومینیوم با بند پارچه ای برای صندلی و پشت. در طول دهه در سال 1950 تولید صندلی تاشو با بیش از 14000 صندلی در روز افزایش یافت.
این روزها سخته پلاستیک ماده غالب در کنار فلز و چوب است (شولز، 2012). صندلی های تاشو و به طور کلی مبلمان تاشو را می توان به دسته های مختلفی تقسیم کرد.
بسته به نحوه فرو ریختن مبلمان، مانند تا کردن کاغذ (اریگامی)، طرح های پاپ آپ و طرح های کشویی گرا.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.