با این حال، عیب اصلی خشک کردن انجمادی پودر گوجه فرنگی خشک هزینه عملیاتی بالا و زمان خشک کردن طولانی آن است. توسعه روش های نگهداری کم هزینه برای محصولات فاسد شدنی برای کشاورزان و مصرف کنندگان مفید خواهد بود.
در خشک کردن هوای معمولی، از دماهای بالا استفاده می شود که بر بافت، رنگ، طعم و ارزش غذایی محصولات تأثیر منفی می گذارد.[9] بنابراین، حفظ کیفیت پودر گوجه فرنگی خشک چالش برانگیز است.
از این رو قبل از خشک کردن گوجه فرنگی نیاز به پیش تیمارهایی وجود دارد. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر پیش تیمارهای مختلف، روشهای خشک کردن و دوره نگهداری بر خواص فیزیکوشیمیایی و تغذیهای پودر گوجهفرنگی بود.
گوجه فرنگی تازه عاری از هرگونه عفونت میکروبی قابل مشاهده یا شکاف مکانیکی از بازار محلی منطقه Pulwama در J&K هند تهیه شد. گوجهفرنگیهای تازه دستهبندی، درجهبندی و با آب شیر شسته شدند.
سپس گوجه فرنگی های شسته شده را با استفاده از یک چاقوی فولادی ضد زنگ به صورت مقطعی به ضخامت یک چهارم اینچ برش دادند. سپس برش ها به سه قسمت تقسیم شدند و تیمارها به مدت 10 دقیقه به شرح زیر انجام شد:
پس از 10 دقیقه عملیات پیش خشک کردن، محلول تیمار تخلیه شد و برش های گوجه فرنگی در معرض خشک کردن انجمادی و خشک کردن با هوای گرم قرار گرفتند.
برش های گوجه فرنگی از قبل تیمار شده با دو روش خشک شدند. خشک کردن انجمادی و خشک کردن با هوای گرم. برشهای گوجهفرنگی روی سینیهای پوشیده از فویل آلومینیومی پهن شده و در خشککن با هوای گرم نگهداری شدند.
دمای خشک کن هوای گرم روی 60 درجه سانتی گراد تنظیم شد. وزن نمونه ها هر 1 ساعت در طول فرآیند خشک کردن ثبت شد. خشک کردن انجمادی با یک خشک کن انجمادی خلاء (MPS-55، Operon، کره) انجام شد.
قبل از خشک کردن انجمادی، نمونه ها توسط فریزر عمیق در دمای 20- درجه سانتی گراد منجمد شدند. پس از این فرآیند، برش های گوجه فرنگی منجمد بلافاصله به مدت 24 ساعت به محفظه خشک کن فریز خشک کن منتقل شدند.
سپس تمام نمونه های خشک شده به صورت پودر در آمدند. نمونههای گوجهفرنگی پودر شده در کیسههای LDPE بستهبندی و سپس تا زمان تجزیه و تحلیل در دمای اتاق نگهداری شدند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.